PROTESTBEWEGING HOUDT GEZAG

De uitdagingen die vakbonden als gevolg van de economische situatie in hun strijd voor werknemers ervaren, maakt hun positie niet wankel. “Juist in tijden van crisis wordt de vakbeweging sterker’, zegt Robby Berenstein, een vooraanstaande vakbondsleider. Hij verwijst naar de protestmanifestaties waar een deel van de vakbeweging achter staat.

Berenstein versterkt zijn argument met de opmerking dat belangengroeperingen ook in tijden van crisis ontstaan. Hij noemt de vakcentrale C-47 en de CLO die na de grote staking begin 1969 zijn ontstaan. Collega-vakbondsman Murwin Leeflang, meent net als Berenstein dat vakbonden niet aan macht en gezag inboeten, door de uitdagingen die de economische situatie met zich meebrengt.

“De vakbeweging heeft haar strategie, net zoals de politiek zijn strategie heeft”, zegt Leeflang.  De situatie maakt volgens hem wel dat vakbonden bijna zijn verworden tot “bedelaars”. Hij heeft het dan over de strijd die wordt geleverd om werkgevers te overhalen arbeidsbanen te behouden. Wat hij vooral belangrijk vindt, is dat de totale vakbeweging bij zichzelf te rade gaat over de onderlinge verdeeldheid. Ondanks dat stellen zowel hij als Berenstein dat de vakbeweging onder alle omstandigheden haar gezag en invloed behoudt.